Dla nas chleb i inne pieczywo to często podstawowy składnik diety, który możemy jeść niemal codziennie. Co jednak z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi, czy oni także mogą dostać od nas mały kawałek w formie przekąski, czy może jednak kategorycznie unikać tych składników w ich jadłospisie? Tego i jeszcze więcej dowiesz się z poniższego artykułu. 

Czy pies może jeść pieczywo? 

Chleb, bułki i innego rodzaju pieczywo wytwarzane jest między innymi z mąki, soli, drożdży i cukru. Nie są to składniki potrzebne w diecie naszych czworonogów, a wręcz w dużych ilościach są szkodliwe. Jednakże w sytuacji, w której pupil podkradł nam mały kawałek pieczywa i szybko zjadł, to nie powinniśmy się martwić - chleb zjedzony w małych ilościach nie jest w żadnym stopniu szkodliwy (o ile pies nie jest uczulony na zboża).  

Jakie składniki są szkodliwe? 

• Dodatki smakowe – pieczywo często może mieć w swoim składzie dodatkowe składniki, mające na celu urozmaicenie smaku, np. cebule, czosnek czy czekoladę. Dla nas to pyszny dodatek, a dla psów toksyczny. 

Koci behawiorysta to inaczej mówiąc zwierzęcy psycholog, który posiada specjalistyczne wykształcenie pomocne w diagnozie i leczeniu różnych zaburzeń w zachowaniu zwierząt domowych. Kontrola u behawiorysty może okazać się niezbędna w przypadku mruczka, którego zachowanie jest przykładowo bardzo agresywne w stosunku do nas, lub do naszych gości. W poniższym artykule przyjrzymy się dokładnie czym zajmuje się koci behawiorysta, jakie są typowe problemy oraz kto powinien skorzystać z jego usług. 

Czym zajmuje się koci behawiorysta 

Koci behawiorysta to prawdziwy ekspert od wszystkich niepożądanych zachowań naszych pupili. Zajmuje się analizą, interpretacją i w niektórych przypadkach modyfikacją niewłaściwych aktywności, w celu poprawienia relacji między kotem, a właścicielem. Istotnym aspektem jest poprawne zrozumienie kociego języka ciała, komunikacji werbalnej jak i niewerbalnej, a także relacji kota z właścicielami. Dzięki szerokiej wiedzy, behawioryści są w stanie zaproponować spersonalizowane strategie, uwzględniające wszystkie specyficzne cechy kota i jego środowiska życia.  

W wielu przypadkach okazuje się, że zachowanie naszego mruczka jest w 100% prawidłowe, a problemem jest nasze niezrozumienie jego natury. Przykładem może być drapanie mebli, które jest sporym problemem, jednakże stosunkowo łatwym do rozwiązania. Dzięki swojej wrodzonej i instynktownej chęci drapania, nie oduczymy go tego zupełnie, ale możemy pokazać mu co można, a czego nie można atakować. Przykładami skrajnych zachowań, z którymi powinniśmy zgłosić się do specjalisty są: